Siedzę już drugą godzinę w jakimś marazmie zaklętym, przeklętym. Tyle mam do zrobienia ale kompletnie nie mogę zebrać myśli. „Tyle mam do zrobienia”… taki bulszit, który sobie wciskam każdego dnia...
Wczoraj, w pracy, okazało się, że moją osobą rozporządza mój szef. Już trzeci raz usłyszałam od niego, że mam nie robić niczego co zlecił mi ktokolwiek poza nim. Swoją tyradę zakończył stwierdzeniem...
Nic się nie stanie. Dziękuję za uwagę. Kurtyna. Naprawdę. Serio. Sprawdziłam. Poświęciłam się dla większej sprawy ;) i przestałam golić nogi, ponad miesiąc temu, i pachy, około 2-3 tygodnie temu...
Głaszczę moje ramię delikatnie, nieśmiało, z lękiem. Tak jakbym nie była pewna, czy moje ciało chce, by ktoś kto jest dla niego tak okrutny, w ogóle je dotykał.
Protestuję przeciwko temu, by noszenie stanika było traktowane jak bezdyskusyjny obowiązek porządnej kobiety. I zapraszam cię – zastanów się dlaczego ty nosisz stanik.
Byłam brzydka i w którymś momencie „ale przynajmniej jesteś szczupła” już nie pomagało.
Chciałam napisać tekst pełen radości, pochwały kobiecego ciała, pełen zachwytu i z pozytywnym przesłaniem. O tym, że nagość jest normalna.
Pamiętam, jak pierwszy raz poszłam na siłownię. Z treningu nie pamiętam nic, więcej z damskiej szatni i spod prysznica. Przeróżne tam były kobiety, w różnym wieku, z różnymi ciałami. Po raz pierwszy...
Żyję w nierównowadze. Ja i wiele Kobiet, które znam. W nierównowadze bardzo uciążliwej i niezdrowej, choć praktycznie niezauważanej. Ja sama przez długi czas uważałam, że to normalne, dopóki...
Czy czujesz się zakłopotana swoją twarzą? Hmm… co Ty poczułaś po przeczytaniu tego pytania? Ja byłam… zaskoczona? Rozbawiona? Ale następnie zaczęłam się zastanawiać. Przeglądając różne czasopisma...